Ολική (;;;) Επαναφορά

Έχουν περάσει κάποιες μέρες από τότε που υποσχέθηκα ότι θα γράψω νέα μου και ακόμα περισσότερες από την τελευταία φορά που έγραψα.
Με το φόβο ότι έχω ήδη χάσει τον μοναδικό μου αναγνώστη επανήλθα σήμερα και είπα να του αφήσω δυο τρεις λέξεις να με θυμηθεί κιόλας...(αυτό ήταν πάσα για comment έτσι;)
Τα πράγματα τις τελευταίες μέρες δεν ήταν και τα πιο έυκολα.
Άσχημα νέα, ψιλοαναποδιές και μια γρίπη να με τριγυρίζει ίσως λίγο πιο στενά από μερικές έμμονες (τελικά) ιδέες...
Τα παθήματα θα έπρεπε να γίνονται μαθήματα - να λέμε και κανένα πάλι καλά - αλλά...
Τα υπόλοιπα όπως τα ξέρω - μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια ε; - και προσπαθώ να βιώσω το ότι η άγνοια είναι ευλογία για να το θυμάμαι και όταν θα μεγαλώσω.
Το Σάββατο θα έχουμε κόκκινο φεγγάρι και ναι, πάλι για μένα γράφω.