Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007

Απουσίες


Καινούργια βδομάδα αρχίζει να τρέχει
ημέρα Δευτέρα
από αφηρημάδα δεν κοιτώ πως βρέχει
πού είσαι.....;

Καινούργιο φεγγάρι κι αν μ΄έχει ξεχάσει
διπλή αγωνία
αν σ΄έχουνε πάρει κοιτάω στη στάση
πού είσαι....;

Τα πρώτα σημάδια φθινόπωρο λένε
μια μέρα μια Τρίτη
Διαβάζω τα βράδυα τα μάτια μου καίνε
πώς φτάνουν στην Κρήτη;

Αγάπη μου μόνη πολλές απουσίες
ημέρα Τετάρτη
όλη μου η αγάπη είναι μια απουσία
που ψάχνω σε χάρτη

(Θυμάσαι που σ άρεσε ν΄ακούς τη βροχή?
Για το ότι δεν με έχεις αφήσει ακόμα να την ακούσω μόνη μου, φταίω εγώ...)
Την είδες απόψε;
Σε φιλώ γλυκά

Τετάρτη, Οκτωβρίου 10, 2007

Αν σε ξαναδώ

Το ζητούμενο είναι λοιπόν μερικές φορές αν θα ήσουν καλύτερα χωρίς αυτές τις τυχαίες συναντήσεις. Πόσο καλό σου κάνει να τον βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου, να θυμάσαι ότι υπήρξε πραγματικά και δεν είναι σημαδάκι του μυαλού σου - μαργαριταρι που έντυσε έναν ανεπαίσθητο κόκκο αμμου. Το χειρότερο όμως είναι να θυμασαι εσένα δίπλα του. Ο αέρας πυκνώνει γύρω σου και νιώθεις ξανά τη ζέστη του πάνω σου. Θυμάσαι το γέλιο του και τα μάτια του. Μετα θυμάσαι τι ........ ήταν τελικά. Και αυτός.