Αν σε ξαναδώ

Το ζητούμενο είναι λοιπόν μερικές φορές αν θα ήσουν καλύτερα χωρίς αυτές τις τυχαίες συναντήσεις. Πόσο καλό σου κάνει να τον βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου, να θυμάσαι ότι υπήρξε πραγματικά και δεν είναι σημαδάκι του μυαλού σου - μαργαριταρι που έντυσε έναν ανεπαίσθητο κόκκο αμμου. Το χειρότερο όμως είναι να θυμασαι εσένα δίπλα του. Ο αέρας πυκνώνει γύρω σου και νιώθεις ξανά τη ζέστη του πάνω σου. Θυμάσαι το γέλιο του και τα μάτια του. Μετα θυμάσαι τι ........ ήταν τελικά. Και αυτός.